نقش کلرید کلسیم (CaCl2) در کشاورزی متنوع است و چندین عملکرد مهم را در بر می گیرد. اما توجه به این نکته ضروری است که استفاده از آن باید بر اساس تجزیه و تحلیل خاک و بافت گیاهی و همچنین نیازهای خاص محصول باشد. دوز، زمان و روش استفاده از کلرید کلسیم ممکن است بسته به محصول، شرایط خاک و شیوه های کشاورزی متفاوت باشد. در این مقاله سعی کرده ایم تا به مهمترین نقش های کلسیم کلراید اشاره داشته باشیم.
اصلاح خاک با کلرید کلسیم
کلرید کلسیم به عنوان یک اصلاح کننده خاک برای بهبود ساختار و حاصلخیزی خاک استفاده می‌شود. کلرور کلسیم به لخته شدن ذرات رس، کاهش فشردگی خاک و بهبود نفوذ آب و هوادهی کمک می کند. مطالعات نشان داده است که کاربرد کلرید کلسیم با افزایش خواص فیزیکی خاک باعث در دسترس قرار گرفتن مواد مغذی برای گیاهان می‌شود.
مدیریت تنش ها با کلرور کلسیم
مشخص شده است که کلرید کلسیم اثرات منفی تنش خشکی بر گیاهان را کاهش می دهد. این به بهبود روابط آبی گیاه و کاهش اتلاف آب از طریق تنظیم روزنه کمک می کند. یون کلسیم در حفظ بسته شدن روزنه ها، کاهش میزان تعرق و افزایش کارایی مصرف آب گیاه، نقش اساسی دارد. این امر می تواند منجر به افزایش تحمل به خشکی و افزایش بهره وری گیاه شود.
شوری زیاد خاک می تواند بر رشد و بهره وری گیاه تأثیر منفی بگذارد. کلرید کلسیم می تواند به کاهش اثرات مضر تنش نمکی بر محصولات کمک کند. کلسیم کلرید تعادل یونی را در بافت‌های گیاه افزایش، جذب سدیم (Na+) را کاهش میدهد و تحمل گیاه را به تنش نمکی، بهبود می بخشد. استفاده از کلسیم کلرید در زمان تنش نمکی باعث افزایش رشد می‌شود.
کلسیم کلرید به عنوان یک منبع غذایی و کمک کننده به جذب مواد مغذی
کلسیم یک ماده مغذی و ضروری برای رشد و نمو گیاهان است. کلرید کلسیم میتواند به عنوان منبعی از کلسیم برای گیاهان باشد. کلرور کلسیم منبع تأمین کلسیم برای نهال های در حال رشد و کمک کننده به رشد ریشه و ساقه است. سطوح کافی کلسیم در گیاهان به حفظ یکپارچگی دیواره سلولی، رشد ریشه و بهبود سلامت کلی گیاه کمک می‌کند. در نهایت کلسیم کلراید با افزایش سطح کلسیم خاک منجر به کیفیت بالاتر محصول می‌شود. کلرید کلسیم با بهبود ظرفیت تبادل کاتیونی خاک میتواند جذب سایر مواد مغذی ضروری توسط ریشه گیاهان را افزایش دهد. یون های کلسیم با کمک به جابجایی کاتیون های مضری مانند هیدروژن (H+) و آلومینیوم (Al3+)
باعث حذف این کاتیون ها و درنهایت جذب و استفاده بهینه از سایر مواد مغذی توسط گیاهان می‌شود.
در شکل بالا دو سلول که دیواره آن حاوی کلسیم • است نشان داده شده است که ظرفیت تبادل کاتیونی آنرا نشان میدهد. که در این حالت باعث جذب مواد مغذی می‌شود.
کلسیم کلراید کنترل کننده بیماری ها
کلرید کلسیم خاصیت قارچ کشی دارد و می توان از آن برای کنترل برخی بیماری های گیاهی استفاده کرد. همچنین کلرید کلسیم به جلوگیری از شیوع بیماری هایی مانند پوسیدگی انتهای شکوفه در گوجه فرنگی و سوختگی نوک کاهو که ناشی از کمبود کلسیم است، کمک می کند. با به کار گیری کلرید کلسیم میتوان بروز این اختلالات فیزیولوژیکی را کاهش داد که در نتیجه باعث بهبود گیاه و سلامت محصول می شود. علاوه بر موارد گفته شده چون کلسیم کلراید توانایی این را دارد که به صورت محلول به گیاه پاشیده شود؛ در این حالت میتواند روند پیشگیری یا بهبود این اختلات را تسریع بخشد.
کلسیم کلرید ضامن کیفیت محصول
استفاده از کلرید کلسیم می‌توانند عمر مفید پس از برداشت و کیفیت میوه ها و سبزیجات را افزایش دهند. کلسیم به حفظ یکپارچگی سلولی، کاهش تجزیه بافت و به حداقل رساندن اختلالات پس از برداشت مانند نرم شدن و پوسیدگی کمک می کند. معمولاً از کلرید کلسیم (CaCl2) پس از برداشت، در مراحلی مثل غوطه وری یا سم پاشی، برای افزایش عمر انبارداری و بازارپسندی محصول استفاده می‌شود.
محافظت از بذر با کلراید کلسیم
کلرید کلسیم می تواند به عنوان یک محافظ بذر برای افزایش جوانه زنی، بنیه گیاهچه و رشد اولیه گیاه استفاده کرد. همچنین باعث بهبود میزان سبز شدن، افزایش جذب مواد مغذی و حصول زودهنگام محصول می‌شوند.
نتیجه گیری
در این مقاله اشاره کوتاهی به حضور کلسیم کلرید (calcium chloride) در کشاورزی کرده است. امیدواریم خواندن این مقاله برای شما سودمند بوده باشد. در صورت داشتن ابهام، کارشناسان ما آماده پاسخ گویی به شما هستند.
منابع:
- Römheld, Volker, and Ernest A. Kirkby. “Research on potassium in agriculture: needs and prospects.” Plant and soil335 (2010): 155-180.
- Gupta, Bhaskar, and Bingru Huang. “Mechanism of salinity tolerance in plants: physiological, biochemical, and molecular characterization.” International journal of genomics 2014 (2014).
- Gupta, Neha, et al. “Trace elements in soil-vegetables interface: translocation, bioaccumulation, toxicity and amelioration-a review.” Science of the Total Environment 651 (2019): 2927-2942.